Jest to najbardziej trwała, przekonująca i in­teresująca teoria znaczenia w muzyce, stwarzająca duże możliwości rozwoju; od strony teoretycznej dokonał tego Kretschmar, E. von Hartmann, osta­tnio Schweitzer i Pirro, w praktyce Schumann, Wagner, Liszt, Berlioz (którzy jednocześnie pozo­stawili wypowiedzi teoretyczne) i wielu innych. Najdobitniej oddaje, być może, tę zasadę Wagner:„To, co wyraża muzyka, jest wieczne, nie­skończone i idealne; nie wyraża ona namiętności, miłości czy tęsknoty takiego to a takiego czło­wieka w takiej to a takiej okoliczności, lecz na­miętność, miłość lub tęsknotę same w sobie, a prezentuje to wszystko w owej nieograniczonej różnorodności motywacji, co stanowi wyłączną szczególną cechę charakterystyczną muzyki, nie­wyrażalną w żadnym innym języku i obcą mu.”

Angelika Kwiecińska

Witaj! Nazywam się Angelika Kwiecińska i bloga prowadzę w formie pasji. Jeszcze jak byłam dzieckiem to planowałam zostać dziennikarką, dziś moje marzenie się spełniło i pracuje w mediach. Na blogu zamieszczam ciekawostki ze świata reklamy i mediów a także z show biznesu. Zapraszam do śledzenia bloga i aktywnego komentowania pod wpisami!